ҳаво

I

[هوا]

1. бухори газмонанди беранг, бебӯ ва бетаъм, ки кураи Заминро иҳота кардааст ва он асосан аз нитроген ва оксиген таркиб ёфтааст, атмосфера

2. бод; насим

3. фазои болои замин, осмон; рӯи ҳаворо абр гирифт; боду (обу) ҳаво иқлим; аз ҳаво гирифтан чизеро беасос, беҳисоб, тахминӣ гуфтан; ҳаво додан партофтан, ғуррондан; аз ҳаво омадан муфт, беранҷу меҳнат ба даст даромадани чизе; ҳаво хӯрдан бо ҳавои тоза нафас гирифтан, дар ҳавои тоза гардиш кардан

II

[هوا]

оҳанг, наво, лаҳн, нағма

III

[هوي // هوا]

1. иштиёқи зиёд, орзу, ишқ

2. ҳавас, майли (хоҳиши) нафс; ҳавои чизеро дар нафс доштан дар иштиёқу орзуи чизе будан; ҳавои даҳан кардан ҳавобаландӣ кардан, фахр кардан; ҳаво пухтан ба фикри чизе будан, орзуи чизе кардан

IV

[هوا]

1. ҷ. аҳвия

2. миёни осмону замин, хало; холигии ҳар чизе

3. тарсу, буздил, холӣ аз ҷуръат